This article presents an analysis and design method for steel frames with semi-rigid connections. The analysis takes into account both the non-linear behaviour of beam-to-column connections and P-Δ effects of beamcolumn members. The Frye and Morris polynomial model is used for modelling of semi-rigid connections. The members are designed according to Turkish Building Code for Steel Structures (TS 648, 1980). The design process is interactive, and gives choices to the designer, to change member cross-sections and
connection parameters for economical and practical reasons, interacting with the computer. Two design examples with various type of connections are presented to demonstrate the efficiency of the method. The semi-rigid connection modelling yields more economical solutions than rigid connection modelling. It is also shown that changes in the stiffness of the connections may result in economical solutions and alteration in the drifts of the frames.

Bu makale, yarı-rijit birleşimli çelik çerçeveler için bir analiz ve tasarım yöntemi sunmaktadır. Analiz, kirişkolon birleşimlerinin lineer olmayan davranışını ve kiriş-kolon elemanlarının P-Δ etkilerini göz önüne almaktadır. Yarı-rijit birleşimlerin modellenmesinde Frye ve Morris polinom modeli kullanılmaktadır. Çerçeve elemanları Türk ‘Çelik Yapıların Hesap ve Yapım Kuralları’ standardına (TS 648, 1980) göre
boyutlandırılmaktadır. Tasarım işlemleri etkileşimlidir ve tasarımcıya bilgisayarla etkileşime girerek, pratik ve
ekonomik nedenlerden dolayı, eleman enkesitlerini ve birleşim parametrelerini değiştirme seçeneklerini sunar. Yöntemin etkinliğini göstermek için, değişik birleşim tiplerine sahip iki tasarım örneği sunulmaktadır. Yarırijit birleşim modellemesi, rijit birleşim modellemesine göre daha ekonomik çözümler vermektedir. Ayrıca, birleşimlerin rijitliklerinde yapılan değişikliklerin ekonomik çözümler oluşturabileceği ve çerçevelerin yanal ötelenmelerinde ise değişikliklere yol açacağı gösterilmektedir.