In this study a laboratory-scale slow sand filter (SSF) is used for removal of iron and manganese and the
effects of various inlet concentrations on removal efficiency were investigated. SSF was operated at a
filtration rate of 0.2 m.h-1 with two different synthetic inlet waters (Run1 and Run2). Iron and manganese
concentrations in two runs were 1.09±0.13mg.L-1–1.06±0.10 mg.L-1 for Run1 and 2.02±0.15 mg.L-1–
2.10±0.14 mg.L-1 for Run2. In Run1, the removal efficiencies of 96.3±2.48%, 92.3±6.1%, 92.6±5.7%, and 55.3±8.3% were obtained for turbidity, iron, manganese and total organic carbon (TOC), respectively. In Run2, on the other hand, the removal efficiencies were obtained as 97.9±1.3%, 93.1±8.1%, 94.4±5.8%, and 55.5±6.8%, respectively. Results suggested that the SSF was the most efficient in turbidity removal at a filtration rate of 0.2 m.h-1. Sequence analyses of DGGE bands from Run1 and Run2 were also performed and results indicated that a range of bacteria were present, with 16S rRNA gene sequences similar to groups such as Gallionella, Leptothrix, Crenothrix, and an uncharacterized environmental clone.

Bu çalışmada demir ve mangan giderimi için laboratuvar ölçekli yavaş kum filtresi kullanılmış ve farklı giriş konsantrasyonlarının filtre verimi üzerine etkisi araştırılmıştır. Yavaş kum filtresi, 0,2 m.sa-1 filtrasyon hızında iki farklı sentetik giriş suyu ile çalıştırılmıştır (Run1 ve Run2). Sentetik giriş sularındaki demir ve mangan konsantrasyonları sırasıyla 1,09±0,13mg.L-1 ve 1,06±0,10 mg.L-1 (Run1) ile 2,02±0,15 mg.L-1 ve 2,10±0,14 mg.L-1 (Run2) olarak belirlenmiştir. Run1 için bulanıklık, demir, mangan ve toplam organik karbon (TOK) giderim verimleri sırasıyla %96,3±2,48; %92,3±6,1; %92,6±5,7 ve %55,3±8,3 olarak belirlenmiştir. Run2 için ise giderim verimleri sırasıyla %97,9±1,3; %93,1±8,1; %94,4±5,8 ve %55,5±6,8 olarak hesaplanmıştır. Sonuçlara göre, 0,2 m.sa-1 filtrasyon hızında çalıştırılan yavaş kum filtresi bulanıklık giderimi açısından en yüksek verimle çalışmıştır. Run1 ve Run2 için elde edilen DGGE bantlarında sekans
analizleri de gerçekleştirilmiş olup, sekans analizi neticesinde Gallionella, Leptothrix, Crenothrix ve henüz tanımlanmamış mikrobiyal türlerin arıtımdan sorumlu olduğu tespit edilmiştir.