In this study, possible operating problems for treatment of poultry manure wastewater by two identical 15.7-L anaerobic sludge bed reactor were appraised in a lab-scale study. It was aimed to provide a background information for the industrial-scale plants. In the scope of this study, the influences of several process-related operating problems such as manure odor, up-flow velocity, sludge problem, and raw manure characteristics were examined. With high up-flow velocities (1.40–1.96 m/h), both sludge bed and blanket were clearly observed to be expanded, and therefore the expected contact between the granular biomass and the poultry manure was not provided. Similarly, with low up-flow velocities (0.21–0.42 m/h), some dead zones were recorded in the sludge bed, probably due to low hydraulic conditions. Therefore, taking into account both the literature findings and the hydraulic behaviour of the present system, the most suitable up-flow velocity was determined to be 0.70 m/h in this study. Based on the authors’ experimental observations, as well as on the relevant literature, possible solutions for other operating problems were proposed and the obtained results were discussed.

Bu çalışmada, tavuk çiftliklerinden kaynaklanan atıkların her biri 15,7 L aktif hacimli iki adet havasız çamur yataklı reaktör sisteminde arıtılmasında karşılaşılması muhtemel işletme problemleri laboratuvar ölçeğinde incelenmiştir. Elde edilen sonuçların sanayi ölçekli tesisler için bir altyapı oluşturması hedeflenmiştir. Çalışma kapsamında, koku problemi, yukarı akış hızı, çamur problemi ve ham atık içeriği gibi bir çok proses kaynaklı işletme problemi ele alınmıştır. Yüksek akış hızlarında (1.40–1.96 m/saat) çamur yatağının ve çamur örtüsünün normalden daha fazla genişlediği ve tavuk atıkları ile granüler aşı çamuru arasında yeterli temas sağlanamadığı görülmüştür. Benzer şekilde, düşük yukarı akış hızı denemelerinde (0.21–0.42 m/saat) ise düşük hidrolik şartlar sebebiyle ölü bölge oluşumlarının başladığı görülmüştür. Bu sebeple yukarı akış hızı, literatür verileri ve sistemin hidrolik özellikleri göz önüne alınarak, reaktöre tabandan yukarı akışlı olarak yapılan beslemelerde en uygun akış hızı 0.70 m/saat olarak belirlenmiştir. Çalışma süresince elde edilen gözlemler ve literatür bilgileri esas alınarak, olası diğer işletme problemlerine çözüm önerileri getirilmiş ve elde edilen sonuçlar yorumlanmıştır.